. Bu şiir "Aşikar" kardeşim için kaleme alınmıştır.
Aşikar bir gül düştü sonsuzluklara.
Yaprakları omuzuna kıvrılmıştı hafiften,
Avuçlarında kalan umut kırıntılarını gösterdi sonra.
Ve gözleri toprağa dönük !
Aşikar bir gül düştü sonsuzluklara...
Küçük ve masum bir serçe olmaktı tek hayali.
Minicik kanatlarıyla ;
Süzülebilmekti rüzgarın koynunda ufuk ufuk.
Ve yaslayabilmekti sırtını beyaz,pamuk bulutlara...
Aşikar bir gül !
Dünyanın en uzak coğrafyasında yalnız bir yolcu.
Fırtına saçlı dağların ötesinde dalı kırılmış bir hüzün.
Sonsuzluğun sonrasında siyah bir katre ;
Üstelik ;
Sadece kendi göz bebeklerinden akan delice...
Aşikar bir gül !
Yosun tutmuş baharlardan kalma eski bir cennet.
Tarifsiz bir çırpınış ümitvar istikballerden dünlere.
Ve ;
Tarihi geçmiş bir davetiyedir ölümlere...
Akşam devrederken yalnızlığı geceye,
Haylaz bir yıldız kaydı asumandan boşluklara.
Kimse bilmez !
Aşikar bir gül düştü sonsuzluklara...
28 Kasım 2012 | GöKyüZü