"Biz", bir izi sürmekle mümkün, görmüyor musun!

sükutu-ezber

Öyle işte,,,
Sp Kullanıcı
11 Şub 2017
16,547
59,071
FB_IMG_1597047213783.jpg

Erkek, rujun rengini sadece sokakta görüyorsa, evde bütün renkler Domestos'a yatırılmışsa ya da kitaplar arasında solmaya bırakılmışsa...

Kadın, eşinin dilinden bir hoş sohbete, bir iltifata, bir tatlı söze, bir küçük hediyeye hasretse, güzel olan ne varsa geçim derdine ve yorgunluğa kurban gitmişse...

Eşler el âleme melek, ama birbirine karşı zebani ise...

Karı koca çok sıkı ve kopmaz halatlarla, bağlarla birbirlerine bağlı da olsalar, ruhlar arasındaki mesafe gittikçe açılır, artık koşsan da yetişilmez olur...

Her gün aynı sofrayı paylaşıyor, aynı çeşmeden su içiyor olmamız aramıza giren mesafeye engel olamaz. Tekrarlanan roller birbirine eş olmuş iki insanı kemale taşıyamazlar, taşıyamıyorlar, taşıyamayacaklar...

Ellerimiz dünyaya dokunmaktan fırsat bulup, yanıbaşımızdakinin kalbine dokunmuyor dokunamıyor artık. Gitgide duvarlar yükseliyor, penceresiz duvarlar. İki ayrı dünya inşaa ediliyor sonra, birinde bağlar bahçeler belki, diğerinde kumlar savruluyor uçsuz bucaksız kuraklıklar, vahalarla aldanışlar... Çocuklarsa ya bir bağda bahçede koşuyorlar, ya da bir çölde susuz ve açlar, savunmasızlar...

Yükselen duvarlar nasıl yıkılır, çölden nasıl kurtulur yanıbaşımızdaki yarımız, yaralarımız nasıl sarılır? Bir balyozla, yıksak devirsek; birlikte bir namazla! Ya da bir matkapla, iletişim delikleri açsak en azından; göz göze gelmekle belki, bakışlarımızdan yol bulup ruhlarımızla buluşmak yeniden, yâni güzelleşmek!

Tek çaresi, birbirimize karşı güzelleşmek. Biz güzelleştikçe çocuklarımız da güzelleşecek. Sonra bütün bir mahalle, şehir, ülke...

Ne olursa olsun bir yolunu bulmalıyız, yolu biz bulmalıyız, yolu ancak biz bulabiliriz! Yoksa bahanemizin adı şimdi İstanbul Sözleşmesi olur, yarın başka bir şey!

"Biz", bir izi sürmekle mümkün, görmüyor musun!

Halil İbrahim
 
  • Beğen
Tepkiler: Birindarfatma

Son mesajlar

Cevaplar
2K
Görüntüleme
59K