Ben değineyim bu konuya
Yani bir cok farkli yorum ve rivayetin olduğu bir konudur buda.
Ama ben kuran ve peygamberimizin ilk vahiy tecrubesi ekseninde yaklasimimi ortaya koyayim..
Kurani kerimde bu konuya dair detayli bilgi yoktur... Bir iki ayet vardir..
Birincisi suara suresi 54. Ayet..
İşte böylece sana buyruğumuzdan bir ruh vahyettik. Sen kitap nedir, iman nedir bilmezdin. Fakat onu, kullarımızdan dileyen kimseyi doğru yola ileteceğimiz bir ışık yaptık. Kuşkusuz sen, dosdoğru bir yola kılavuzluk etmektesin.
Duhâ 7 : Seni yol bilmez halde bulup yol göstermedimi..
İki ayettede peygamberimizin risalet oncesi ve sonrasina dair ifadeler bulunmaktadir...bu ayetler konuyla ilgili rivayetlerin çok sağlikli olmadigini göstermektedir bizlere..
Sunuda yine kurandan anliyoruz ki peygamberimiz kendi doneminin inaniş bicimlerinede mesafeli durmakta ve hatta onaylamamaktadir..cunku kurandaki anlatimlara ve musriklerin peygamberimize yaptiklari suclamalara baktigimizda kendisininde bir zamanlar bu inanclara sahip olduguna dair bir suclama bulunmamaktadır.....
Bu ilgili ayetler,Peygamberimizin ilk vahiy tecrubesi hz haticeye anlatmasi hz haticenin buna karsi tavri vs hepsini ele aldigimizda cikan sonuç su.
Peygamberimiz risalet oncesi inanç olarak ilmi ameli ve tevhid uzere bir inanisa sahip değildi..kendi doneminin inanislarinada mesefali duran fakat ilahi bir bigiye bir ilme sahip olmadigi icin bu sorgulamalari kendi içinde yapan bir kisi olarak anlayabilmek en makul dusunce gibi gorunmektedir..
karakter olarak ise son derece durust iyi niyetli kimseye zarar vermeyen sozune guvenile kalender diye tanimlayabilecegimiz bir şahsiyet oldugunu soyleyebiliriz..