Romantizm, hiç itirazsız her günümüzü her saatimizi doldurarak hakikati örten, en kalın gaflet perdelerinden yalnızca biri.Romantizmin enstrumanları neler peki, arabesk desem, pop desem, filmler diziler, ideolojiler desem belki biraz yardımcı olur.
İnsan ürünü ideolojiler de romantizme dahildir. Ne çekiyorsak ideolojik romantizmin nefretinden, saplantılarından, abartmalarından çekmiyor muyuz şu coğrafyada, çok somut?
Romantizm kalpte hakikati söndüren, hakka layık cümleleri yakarışları öldüren bir iblis çelmesi.
Romantizm Allah için sevmenin yerine göz diken bir sarhoşluk hali, öyle ki ruh halimizi yansıtmayan sözlerle bizi efkarlandırabilen bir tuzak.
Romantizm arabada, işyerinde, evde sürekli maruz kaldığımız, farketmediğimiz ve hatta çok sevdiğimiz bir oyalanma hâli.
Neşet Ertaştan "köprüden geçti gelin" çalıyor, benimle hiç alakası yok ama efkarlanıyorum.
Seccadedeki ruhumu çalıyor nice nota.
Evet farkındayım, abartıyorum.
Halil İbrahim
