Zarif bir "hüzün" geziyor gecenin içinde
Nazenin yüreği çarparken soğuk geçitlere
Ar ile af arasından süzülüyor damla damla
su misali ...
Korkarken incitmekten 1 in'sanı dahi
Mevsimin yazına küsüp
Kışa açıyor kucaklarını
adıyla müsemma olmak için,
sahi ...
Zaman denen çıngıraklı yılan
Sallayarak geçerken kuyruğunu
soğukluğunu bırakıyor
anıların en güzel tebessümlerine bile ...
Akıllanmaz bir yorgunluk
Akıl almaz bir solgunluk
vururken hüznün yüzüne fırçalarını
Kapatmıyor artık hiç bir ton
kamçılanmış sol yanını
ve her fonda aynı nağmeler dökülüyor gözlerinin kahvesinden ...
Tüm uzuvlarından kaçmak isterken köşe bucak
Uzak diyarlarına gizleniyor
hayat denen dönen'cenin
Sil baştan
Hüzün
Sil baştan
Yüreğim , zarif ellerinin
.
.
.
Seda Turan/Mehlikâ
23.05.2020