Sordular nedir derdin...?
Göğsümde taşıdığım papatyadan,
İncindim diyemedim.
Kişisel U'mut
- Konbuyu başlatan Çimen
- Başlangıç tarihi
Sordular nedir derdin...?
Göğsümde taşıdığım papatyadan,
İncindim diyemedim.
Köşemdeyim...
Kirmıyorum, ezmiyorum, hor görmüyorum kimseyi.
Her şeye inat yaşıyorum.
Yoruldukça kendime yaslanıyorum. Kırıldıkça tanıyorum, tanıdıkça yabancılaşıyorum herkese.
Kendi tenhamdayım..
Bazı insanlar kendi kendine
İyileşmek zorundadır...
Ve sonra,
Daha fazla kırılmamak, ve zarar görmemek için unutuyorsun.
Başa sarıyorsun her şeyi.
Hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam ediyorsun..
Zamanla yaralar kabuk bağlıyor,
acılar azalıyor.
İzi kalıyor sadece derinin üstünde.
Ve yüzün de sahte bir gülümsemeyle
devam ediyor hayat kaldığı yerden.
Kör ve sağırı oynuyorsun yani.
Her şeye,
Herkese eksik.
En çokta kendine...
Özge Özgen
Bazı şeyler için geç kaldığını düşünüyor olabilirsin ama her şeye yetişmek
zorunda da değilsin.
Hayat böyledir işte bazen peşinden koşup yetişemediğin şeyler gün olur ayağına gelir.
Buna nasip denir.
O yüzden geç kaldığını düşünme, zamanından önce açan çiçek zamansız solar.”
Kırılmış olabilirim,
Yorulmuş olabilirim.
Ve hatta yalnız da olabilirim.
Ama yinede mutsuz ve umutsuz değilim.
Nasip der yüreğim,
Şükür der dilim...
zorunda da değilsin.
Hayat böyledir işte bazen peşinden koşup yetişemediğin şeyler gün olur ayağına gelir.
Buna nasip denir.
O yüzden geç kaldığını düşünme, zamanından önce açan çiçek zamansız solar.”
Kırılmış olabilirim,
Yorulmuş olabilirim.
Ve hatta yalnız da olabilirim.
Ama yinede mutsuz ve umutsuz değilim.
Nasip der yüreğim,
Şükür der dilim...
Öylesine yaşıyoruz sanki, en sevdiğimiz şarkıları bile bir süre unutup yarım yamalak anımsıyoruz.
Kime ne iyi gelir onu bile bilirken sürekli hep bir erteleme içindeyiz.
Oysa mevsimler geçmekte
Zaman tükenmekte..
Ben ne mükemmel olmak istiyorum,
ne haklı olmak
Ne de başka bir şey.
Ben kendi eksik yanlarımın farkındayım...
Hatalarım bir tek beni ilgilendirir..
Kimsenin arkasından konuşmuyorum.
Kimseyi de satmadım şimdiye kadar.
İnsan tüccarı değilim..
Kimsenin namus bekçisi de değilim.
Kimsenin kalbini de açıp bakmadım ki,
ne bileyim içinde ne var...
İyi düşündüm.
Temiz düşündüm.
Buna rağmen sevginin bile iyileştirmediği insanlar tanıdım.
Bir tek şuna inandım..
Bazı şeyler tesadüftür bu hayatta , bazı şeylerse tesadüf olmayacak kadar kötü...
Çok kötü...
Çünkü acı, gidenin değil kalanın hikayesidir. Ve hikayeler kalanlara aittir.
Saklanmaya çalıştığim yerden zorla çekip çıkarılıyorum
Oysaki içimin en derin köşelerinde gezmek ,
İçimdeki hayali dünyada kimsenin dokunmaya akıl edemegi sınırlarda olmak huzur verici
Ve farkettim ki yanlız kaldıkça beynim şizofren olmaya meyilli ...
-E-
Son düzenleme:
Son mesajlar
